Charles-François Daubigny is vooral bekend van de (grote) landschappen die hij en plein air, in de openlucht, maakt. Volgens critici schilderde hij zowel ‘met het oog’ als ‘met het hart’. We rekenen hem tot de School van Barbizon, een groep schilders die rondom het dorp Barbizon, ten zuiden van Parijs, graag in de openlucht schilderde.
Op Zonsondergang staan in het veld drie figuren die door alle dynamiek in het landschap bijna over het hoofd worden gezien. Overigens is dit landelijke gebied niet het enige landschap dat hij graag bestudeerde. Er zijn ook prachtige voorbeelden van kustgezichten bekend, zoals Zonsondergang aan zee op de wand hiernaast.

Charles-François Daubigny is best known for the (large) landscapes he created en plein air, in the open air. According to critics, he painted ‘with the eye’ as well as ‘with the heart’. He was a member of the Barbizon School, a group of artists who liked to paint out of doors in the countryside surrounding the village of Barbizon, south of Paris.
In Sunset, the three figures standing in a field are almost eclipsed by the powerful dynamics of the landscape. Incidentally, this rural area is not the only location he liked to portray. He also created some wonderful coastal scenes, such as Sunset over the sea, displayed on the opposite wall.

6
Charles-François Daubigny (1817-1878)
Zonsondergang aan zee, ca. 1876

Vergeleken met de schilders van Barbizon breidt Charles-François Daubigny het thema van de landschapsschilderkunst aanzienlijk uit. De relatieve wildernis rond Barbizon vult de kunstenaar aan met vredige landschappen met rivieren, akkers en kusten. Zo werkt hij enige tijd in Bretagne en aan de kust bij Villerville in Normandië. Zonsondergang aan zee behoort tot een serie schilderijen die impressies van verschillende momenten van de dag, en van de snel veranderende weersgesteldheid laat zien.

Onder invloed van Corot ging Charles-François Daubigny ook buiten schilderen, in plaats van de natuur te idealiseren in zijn schildersatelier. Hij schafte een atelierboot aan, Le Botin, en voer daarmee over de rivieren van Frankrijk.

Een van de verdiensten van Daubigny is dat hij het thema van de landschapsschilderkunst aanzienlijk wist uit te breiden. De relatieve wildernis van het bosrijke gebied rond Barbizon werd door hem aangevuld met vredige gezichten over en langs rivieren, landbouwgronden en, vooral later, impressies van de kusten van Bretagne en Normandië. Tientallen schilderijen getuigen van de vele keren dat Daubigny na 1854 naar Villerville afreisde. Juist in deze latere werken wordt ook duidelijk waarom hij wordt gezien als de verbindende figuur tussen Barbizon en het impressionisme. De uitgebreide serie van het strand bij Villerville is met de vele grijstinten bijna op te vatten als een ‘monochrome’ (statement). Steeds betreft het impressies van verschillende momenten van de dag of van het snel veranderende weer. Bij elkaar vormen dit soort werken van Daubigny een hoogtepunt in de ontwikkeling van de (Franse) 19e eeuwse landschapsschilderkunst.

Charles-François Daubigny (1817-1878)
Zonsondergang aan zee ('Plage soleil couchant, Villerville'), circa 1876
olieverf op doek
inv.nr. 55428